- اشتراک گذاری در شبکه های اجتماعی :
-
-
اندازه گیری کف (Foaming Characteristics of Lubricating Oils)
هدف از انجام آزمون و محدودیت ها:
دراین روش تمایل نمونه به کف کردن بهمراه مشخصات ظاهری کف (نرخ رشد، ارتفاع، حجم و زمان پایداری) روغن ها در دو دمای 24 و 93/5 درجه سلسیوس، جهت مقایسه با استاندارد آنها تعیین و مورد بررسی قرار میگیرد. کف در اثر تلاطم و ایجاد حباب های هوا بوجود می آید. بطور معمول دماهای بالاتر باعث کاهش ویسکوزیته روغن می‌گردند. لایه‌های نازک‌تر روغن تمایل به تولید کف دارد زیرا حباب‌های هوا با سرعت بیشتری افزایش خواهند یافت و حباب‌های هوا دیوارهای روغن را نازک و نازک‌تر می‌کنند که این عمل باعث می‌شود این دیواره‌ها به آسانی شکسته شوند. علت ریشه‌ای کف کردن به احتمال فراوان حجم زیاد روغن یا آلودگی (آب، مواد نا محلول و ذرات ریز جامد و پراکنده) می‌باشد. اگر چه کف سبب اکسیداسیون روغن نمیشود اما، به دلیل کم شدن میزان روغن در قسمت های مورد نیاز و لایه های تماس فلزی، باعث کاهش اثر روانکاری و بازدهی روغن می گردد. شایان ذکر است که اضافه کردن زیادتر آنتی‌فوم به خوبی جواب نمی‌دهد و ممکن است باعث تولید کف بیشتر نیز گردد. در اغلب موارد تعویض یا یک تخلیه جزیی و پرکردن مجدد لازم خواهد بود. روغن‌های مرغوب نبايستی كف پايدار داشته باشند، در واقع اين تست معياری از مرغوبيت روغن می باشد. آزمایش حجم کف طی سه مرحله (I, II, III) انجام و بر حسب میلی لیتر گزارش می گردد.
نکات:
تمایل روغن به ایجاد کف می تواند مشکلات جدی در سیستم هایی چون دنده های سرعت بالا، پمپ کردن با حجم بالا ایجاد کند که این اوامر باعث ایجاد خرابی های مکانیکی می شود.
حمام های آزمون، باید آنقدر بزرگ باشند که استوانه حداقل تا علامت 900 میلی لیتری در آن قرار گیرد.
تامین کننده هوا از منبعی است که بتواند سرعت جریان هوا را به میزان 5±94 میلی متر بر دقیقه منتشر کند.
هوا باید از میان یک برج خشک کن با ارتفاع 300 میلی متر عبور کند.پ
دماسنج باید دارای گستره دمایی 20- تا 102 درجه سلسیوس (12C) باشد.
مواد تمیز کننده- هپتان و متیل بنزن می باشد.
روش آزمون:
[مرحله اول]
بدون تکان دادن تقریبا 200 میلی لیتر از نمونه را داخل بشر بریزید و آن را تا دمای 3±49 درجه سلسیوس حرارت دهید. سپس تا دمای 3±24 خنک کنید.آزمون بایستی به محض رسیدن به مشخصات دمایی انجام شود و نباید بیشتر از 3 ساعت بعد از غوطه وری استوانه در حمام 93/5 درجه سلسیوس باشد.
190 میلی لیتر از نمونه را داخل استوانه 1000 میلی لیتر بریزید.
استوانه را حداقل تا علامت 900 میلی لیتر در حمامی که به دمای 24 درجه سلسیوس رسیده غوطه ور کنید.
اجازه دهید نمونه با دمای حمام هم دما شود.
لوله هوا را بدون اینکه به منبع وصل باشد وارد استوانه کنید.
5 دقیقه زمان بدهید منتشر کننده در همان حالت بماند.
هوا را وصل کرده و 5 دقیقه زمان بدهید تا هوا در نمونه دمیده شود.(جریان هوا 5±94 میلی لیتر بر دقیقه)
زمان را از ظاهر شدن اولین حباب خارج شده از منتشر کننده گاز اندازه گیری کنید.
بلافاصله حجم کف راثبت کنید.
سپس اجازه دهید که استوانه برای10 ثانیه±10دقیقه در جای خود باقی بماند و دوباره حجم را یادداشت کنید.
[مرحله دوم]
180 میلی لیتر دیگر از نمونه را در استوانه 1000 میلی لیتری بریزید.
همانطور که در بالا شرح داده شده عمل کنید و حجم کف را در انتهای مرحله دمیدن و سکون ثبت کنید.
[مرحله سوم]
هر گونه باقیمانده کف را بعد از آزمون قبل به وسیله هم زدن از بین ببرید.
نمونه را جهت رسیدن به دمای زیر 43/5 درجه سلسیوس با قرار دادن استوانه آزمون در دمای آزمایشگاه خنک کنید.
سپس استوانه را در حمامی که در دمای 24 درجه سلسیوس باقی مانده قرار دهید.سپس مطابق روش مرحله اول رفتار کنید.
📋 استاندارد ملی ایران بشماره INSO 196 (استاندارد روش آزمون اندازه گیری کف در روان کننده ها)
دریافت استاندارد:
https://b2n.ir/k56712
📋 استاندارد بین المللی ASTM D892
مشاهده استاندارد:
https://www.astm.org/Standards/D892
[تمام مطالب مرتبط با اندازه گیری کف (Foaming Characteristics) در این صفحه بروزرسانی خواهد شد]