• 81 -65611579 021
  • تاریخ : پنجشنبه 9 فروردین 1403
  • ساعت : 19 : 48

چرا رنگ روغن هیدرولیک تغییر می کند

چرا رنگ روغن هیدرولیک تغییر می کند

چرا رنگ روغن هیدرولیک تغییر می کند

 

وقتی روغن هیدرولیک از رنگ عسلی طلایی (روغن جدید) به قهوه ای تیره تبدیل می شود، آیا بدین معناست که باید فوراً تعویض شود؟ آیا در این حالت سیستم از کاهش خواص روانکاری یا آلودگی شدید رنج می برد؟ یا این مورد به دلیل عمر روغن تا زمانی که نتایج آنالیز روغن در پارامترهای قابل قبول باشد طبیعی است؟

 

هر زمان که در مورد تعمیر و نگهداری روغن هیدرولیک بحث می شود، اغلب این نوع سئوالات مطرح می گردد. بسیاری از مردم روغن موجود در سیستم های هیدرولیک صنعتی را با خودروی خود مقایسه می کنند، با این فرض که روغن به رنگ قهوه ای تیره درآمده است و باید در اسرع وقت بدون توجه به مدت زمان سرویس آن تعویض شود. (که این مورد حتی درباره روغن موتور خودرو نیز صادق نیست)

این نکته به راحتی فراموش می شود که نگهداری روغن در سیستم هیدرولیک صنعتی در محیطی بسیار متفاوت از روغن موتورهای احتراق داخلی خودرو می باشد. تغییر رنگ روغن هیدرولیک دلیل خوبی برای گوش بزنگ بودن است اما دلیل خوبی برای تعویض سریع روغن آن نیست. ابتدا باید دلیل تغییر رنگ روغن را تعیین کنید.

 

چرا رنگ روغن هیدرولیک تغییر می کند

 

دو علت شایع تیره شدن روغن تنش حرارتی (Thermal Stress) و اکسیداسیون (Oxidation) است که هیچ کدام لزوماً دلالت به تعویض روغن نیست. اولین قدم این است که نمونه ای از روغن گرفته و آن را جهت آنالیز به آزمایشگاه ارسال نمایید. گاهی دیده شده روغن هیدرولیک تیره اما هنوز قابل استفاده و کاملاً خوب می باشد و همچنین دیده شده روغن هیدرولیکی که رنگ اصلی خود را حفظ نموده است اما در پارامترهای آنالیز روغن رد می شود. به طور خلاصه تغییر رنگ روغن به تنهایی چیزی در مورد قابل استفاده بودن روغن به شما نمی گوید.

با این حال، تیره شدن روغن می تواند شما را به مشکلات احتمالی یا مواردی که نیاز به رسیدگی داشته باشد هدایت نماید. شاید یک سیستم دارای یک یا چند "نقطه حرارتی داغ" باشد که در آن نقطه حرارتی، روغن به طور قابل توجهی گرم، اما با رسیدن به مخزن نسبتاً خنک، دما دوباره کاهش می یابد.

یکبار طی بازرسی، شیر (Valve) سیستم هیدرولیکی را پیدا کردم که خراب شده بود و با فشار زیاد روغن را از طریق دهانه خیلی کوچک مجبور به عبور می کرد که این عامل، موجب تولید حرارت زیاد در نقطه ای از سیستم می گردید و تنها علامت آن تیره شدن روغن بود.
هنگامی که نمونه ای از روغن هیدرولیک آنالیز گردید، مشخص شد که عدد اسیدی و ویسکوزیته آن تغییر نکرده و احتمال اکسیداسیون روغن را از بین برده و نشان می دهد که تغییر رنگ نتیجه تخریب حرارتی است و در بازرسی شیر سیستم هیدرولیک با دوربین مادون قرمز، نشان داد افزایش دما در نقطه خاصی از سیستم بود. شیر معیوب تعویض و وارنیش قابل توجهی در نقطه ای که گرما تولید می شد مشاهده شد.

 

در این مثال آنالیز روغن نشان داد که روغن کاملاً برای ادامه سرویس مناسب است اما از آنجا که هیچ تغییر قابل ملاحظه ای در عملکرد سیستم وجود نداشت، خرابی شیر در نظر گرفته نشده بود، که در صورت عدم تغییر رنگ روغن، خرابی شیر به یک نکته خاموش تبدیل شده بود.
در حالی که اکسیداسیون، ترکیب شیمیایی روغن و اکسیژن، متداولترین علت کاهش پایداری روغن هیدرولیک می باشد، میزان تغییر رنگ نشانه خوبی از سطح اکسیداسیون روغن نیست. آنتی اکسیدان ها در زمان انجام کار و واکنش های خود اغلب رنگهایی از زرد کمرنگ تا مشکی تولید می کنند. عواملی مانند؛ فرمولاسیون، شرایط عملکرد و آلاینده ها وجود دارد که هر کدام بدون تخریب خاصیت روغن با تغییر رنگ همراه است.
اگرچه تغییر رنگ می تواند عامل نگران کننده ای باشد اما روغن می تواند هنوز هم پتانسیل آنتی اکسیدان خوب خود را حفظ نماید، زیرا مجموعه ای از این واکنش ها می توانند قبل از تخریب نهایی روغن رخ دهند. جهت یادآوری، تنها راه اطمینان از میزان اکسیداسیون، آنالیز روغن است. به عنوان نشانه ای از اکسیداسیون، به دنبال افزایش ویسکوزیته و عدد اسیدی در روغن هیدرولیک باشید.

 

 

افزایش ویسکوزیته و عدد اسیدی در روغن هیدرولیک

 

 

وجود ذرات فلزی، حرارت، اکسیژن و آب همگی در اکسیداسیون روغن نقش دارند. با افزایش سطح عدد اسیدی، احتمال خوردگی اجزا نیز بیشتر می شود. ویسکوزیته با ترکیب مواد آلاینده حل شده در روغن افزایش می یابد. این امر باعث ایجاد لجن، وارنیش و تار (Tar) بصورت یک فیلم نازک و نامحلول در سطح داخلی سیستم (لوله ها) باقی بماند. روند تجزیه یا تخریب روغن با ادامه حضور این موارد تسریع می شود.

اکسیداسیون را می توان با روش های معمول نگهداری روغن به حداقل رساند. سرعت همه واکنش های شیمیایی، از جمله اکسیداسیون، با افزایش دمای 10 درجه سانتیگراد (18 درجه فارنهایت) تقریباً دو برابر می شود. برای اکثر سیستم های هیدرولیک مبتنی بر روغن معدنی (Mineral Based)، حداکثر دمای توصیه شده60 درجه سانتی گراد (140 درجه فارنهایت) است. به ازای هر 5 درجه سانتیگراد (15 درجه فارنهایت) بالاتر از این دما، طول عمر روغن به نصف کاهش می یابد.
فشار سیستم نیز می تواند تاثیر ایجاد نماید. با افزایش فشار، ویسکوزیته سیال نیز افزایش می یابد که باعث افزایش اصطکاک و تولید گرما می شود. همچنین، افزایش فشار منجر به افزایش هوای ورودی (و در نتیجه اکسیژن) می شود و اکسیژن اضافی واکنش اکسیداسیون روغن را تسریع می کند. توصیه می شود فشار سیستم تا حد ممکن برای حداکثر کارایی سیستم و طول عمر روغن و اجزای سیستم پایین نگه داشته شود.

 

آلاینده ها عامل دیگری هستند که می توانند موجب اکسیداسیون روغن گردند. غلظت 1 درصدی لجن در روغن هیدرولیک میزان اکسیداسیون را در مقایسه با سیال بدون لجن دو برابر می کند. فلزات خاص، به ویژه مس مثل کاتالیزور واکنش های اکسیداسیون عمل کرده و به ویژه در حضور آب عمل اکسداسیون را تسریع می نماید. وجود آب و مس در هنگام پاره شدن، ترکیدن یا قطع شدن مبدل حرارتی یک اتفاق معمول است.

هنگامی که متوجه شدید رنگ روغن هیدرولیک شما تیره شده است، لزوما نباید روغن تعویض گردد و به احتمال زیاد تاثیر سالها استفاده روغن در سیستم است. یک نمونه از روغن هیدرولیک تهیه و آن را جهت آنالیز روغن به آزمایشگاه ارسال نمایید.

 

بهترین محل نمونه گیری در درجه اول بعد از پمپ و در درجه بعدی نمونه گیری از مخزن روغن در هنگام کار سیستم و یا بلافاصله بعد از خاموش شدن می باشد.

 

اگر شما در حال شروع یک برنامه زمانبندی نمونه گیری روغن برای آنالیز هستید، نقطه شروع خوب هر 13 هفته است. بر اساس نتایج آنالیز روغن، تعداد دفعات نمونه گیری را تنظیم نمایید. برای مقایسه و مشاهده فرآیندها، حداقل یک سال کامل نتایج را در پرونده ثبت نمایید. تنها در این صورت است که شما واقعاً از وضعیت و عملکرد روغن هیدرولیک سیستم خود مطلع خواهید بود.



Jack Weeks, GPM Hydraulic Consulting

 
ترجمه: الهام مرثیه زاده – واحد مارکتینگ
ویرایش: مرتضی بقائی – واحد مارکتینگ

 

فرم ارسال نظر