• 81 -65611579 021
  • تاریخ : شنبه 1 اردیبهشت 1403
  • ساعت : 11 : 24

کنترل وجود آب در روغن با استفاده از آزمون Visual Crackle Test

کنترل وجود آب در روغن با استفاده از آزمون Visual Crackle Test

کنترل وجود آب در روغن با استفاده از آزمون Visual Crackle Test

 

وجود آب در مایعات هیدرولیک و روغن های روان کننده هم بر خود روان کننده و هم بر روی دستگاه تأثیر منفی دارد. در صورتی که برخی مواد افزودنی به آب می چسبند و وقتی آب از روغن جدا می شود (آب شستشو) حذف می گردند ، برخی دیگر با واکنش های شیمیایی ناشی از وجود آب (اکسیداسیون و هیدرولیز) از بین می روند، همچنین آب، ظرفیت اکسیداسیون پایه روغن را افزایش می دهد و خطر تشکیل لجن و لاک را افزایش می دهد. آب همچنین باعث زنگ زدگی و خوردگی سطوح ماشین می شود و استحکام فیلم روغن و تحمل بار را کاهش می دهد. آب یک خطر واقعی برای تجهیزات است و باید به شدت کنترل شود.
آب در حالت محلول ، امولسیون شده و یا آزاد با روغن همزیستی دارد. آب آزاد و امولسیون شده بیشترین خطر را برای دستگاه و روان کننده ایجاد می کند و باید آنها را به دقت کنترل کرد.

روش های مختلفی برای اندازه گیری میزان وجود آب در روغن وجود دارد. با این حال ، اکثر آنها پیچیده ، گران یا استفاده از آنها در این زمینه دشوار است. یکی از راههای آسان تشخیص وجود آب آزاد و امولسیون شده در روغن ، Crackle Test است. این روش ساده ، کاربر را از وجود هرگونه آب آزاد آگاه می کند.
سالهاست که آزمایشگاههای آنالیز روغن، نمونه هایی را با آزمایش Crackle تست می کنند و آنالیز پرهزینه تر را تنها زمانی انجام می دهند که تست Crackle مثبت باشد. تحت شرایط آزمایشگاهی که با دقت کنترل می شود ، تست کرکل بسته به نوع روغن تا  میزان حدود ppm  500 (0.05 درصد وزنی) در روغن حساس است.
با داشتن یک مشاهده بصری خوب و رتبه بندی تعداد و اندازه حباب های بخار تولید شده (نه فقط گوش دادن به صدا) ، می توانید مقدار تقریبی رطوبت موجود را نشان دهید.

این روش بازنگری شده به عنوان آزمون بصری شناخته می شود. موفقیت در استفاده از این روش به تمرین با غلظت های مختلف رطوبت در مایعات متداول مختلف و حفظ دمای ثابت صفحه داغ در حدود 320 درجه فارنهایت (160 درجه سانتی گراد) بستگی دارد. یک سرنگ آزمایشگاهی و یک شیکر رنگ می توانند به ایجاد یک سوسپانسیون همگن تر کمک کرده و نتایج ثابتی را به دنبال داشته باشند.

در حالی که این روش آزمون نیاز به سایر تکنیک های دقیق تر ندارد ، اطلاعات حیاتی را در زمان و مکان مورد نیاز در اختیار شما قرار می دهد. آزمایشات ساده و ارزان در محل مانند این می تواند تفاوت واقعی را در اثربخشی آنالیز روغن و کنترل آلودگی ایجاد کند.

 

روش آزمون
تست کراکل یک آزمایش ساده برای شناسایی وجود آب آزاد و امولسیون شده معلق در روغن است. برای انجام این آزمون می بایست دمای صفحه داغ را به 320 درجه فارنهایت (160 درجه سانتی گراد) افزایش داده و همیشه از دمای یکسان استفاده شود. نمونه روغن را با شدت به هم می زنیم تا به حالت کاملا همگن آب در روغن برسیم، با استفاده از قطره چکان تمیز، یک قطره روغن را روی صفحه داغ قرار دهید.

 

مشاهدات
اگر بعد از چند ثانیه حبابهای بخار مشاهده نگردد ، آب آزاد یا امولسیون وجود ندارد.
اگر حباب های بسیار کوچک (0.5 میلی متر) تولید شود اما به سرعت ناپدید شود ، تقریباً 0.05 تا 0.10 درصد آب وجود دارد.
اگر حبابهایی به قطر تقریبی 2 میلی متری ایجاد شود و اندازه آن در مرکز نقطه روغن جمع شده به حدود 4 میلی متر افزایش یابد و سپس ناپدید شود، تقریباً 0.1 تا 0.2 درصد آب وجود دارد.
برای سطوح رطوبت بالای 0.2 درصد ، حباب ها ممکن است حدود 2 تا 3 میلی متر شروع شده و سپس به 4 میلی متر برسند و این روند یک یا دو بار تکرار می شود. حتی برای سطوح بالاتر رطوبت ، ممکن است حباب ها با شدت بیشتری ایجاد گردند.
مراقب گازهای محلول ، سوخت ، مبردها و حلالهای فرار باشید که می تواند باعث ایجاد خطا گردند.

Visual Crackle Test کرکل تست

 

Visual Crackle Test کرکل تست

 

محدودیت ها
این آزمون اگرچه به طور کلی قابل اجرا است، اما تست کرکل محدودیت هایی را نیز دارد:
این روش غیر کمی است و دمای صفحه داغ بالاتر از 320 درجه فارنهایت (160 درجه سانتی گراد) باعث سوزاندن سریع می شود که ممکن است غیرقابل تشخیص باشد. این روش وجود آب محلول شیمیایی را اندازه گیری نمی کند.

ملاحظات ایمنی
- هنگام انجام تست کرکل برای روغنهایی که ممکن است حاوی گازهای خطرناک یا مواد فرار با نقطه جوش پایین باشند (مانند روغنهای کمپرسور آمونیاک) احتیاط لازم است زیرا ممکن است بخاراتی را ایجاد کند که در صورت تماس و یا استنشاق صدمه جدی به پوست یا چشم ایجاد می شود. هنگام ارزیابی این روغن ها ، صفحه داغ باید در زیر یک هود باقی بماند که به آزمونگر اجازه می دهد آزمایش را بدون تماس با بخارات انجام دهد.
- از عینک محافظ و لباس آستین بلند استفاده کنید.
آزمایش را در یک مکان با تهویه مناسب انجام دهید.

 

تجهیزات مورد نیاز
آزمایش کرکل را می توان با حداقل هزینه و با استفاده از تجهیزات زیر انجام داد:
صفحه داغ (Hot plate) مناسب برای رسید و حفظ دمای سطح 320 درجه فارنهایت (160 درجه سانتی گراد).
شیکر رنگ (یا معادل آن) برای هم زدن روغن.
لوله قطره چکان یا سرنگ آزمایشگاهی.

 

منابع
Fitch, J. (1998). Oil Analysis for Maintenance Professionals. Tulsa OK, Noria Corp.
Komatsu Oil & Wear Analysis (KOWA). 5th Edition, Procedure Manual.


ترجمه : مسعود عابدین - واحد مارکتینگ

 
 

فرم ارسال نظر