بهترین روش ها برای آنالیز گریس

بهترین روش ها برای آنالیز گریس

چه چیزی موثر و کارآمدتر روانکاری می کند ، روغن یا گریس؟ بیش از 95 درصد از تمام اجزا یک سیستم مکانیکی با روغن روانکاری می شوند، نه به این دلیل که روانکاری بهتری دارد بلکه به دلیل خواص متنوع تر آن است.
به طور کلی از گریس فقط در صورتی استفاده می شود که امکان استفاده از روغن میسر نباشد زیرا آب بندی نقاط روانکاری مشکل ساز یا گران است. به طور معمول ، گریس در بلبرینگ های غلتشی استفاده می گردد که تقریباً 80 درصد از این بلبرینگ ها با گریس روانکاری می شوند. در طول آنالیز ، روغن و گریس رفتار مشابهی دارند. اگرچه هر دو حاوی اطلاعات مهمی هستند ، اما تفسیر نتایج برای گریس دشوارتر است. روشهای زیر مهمترین روشهای آنالیز گریس روان کننده را نشان می دهد.

طیف سنجی نشر اتمی (AES)

طیف سنجی نشر اتمی (AES) با روش rotrode می تواند برای ارائه اطلاعات در مورد سایش ، ناخالصی ها، thickness و سطوح افزودنی ها (additives) در نمونه گریس استفاده شود. افزایش مقادیر آهن و کروم ممکن است نشان دهد که یک بلبرینگ دچار سایش شده است ، در حالی که مس ، سرب و قلع، خوردگی یا ساییدگی پوسته های بلبرینگ را نشان می دهند.
ناخالصی های احتمالی مانند سیلیکون (بصورت گرد و غبار) ، کلسیم (به صورت آهک) یا رسوبات سختی آب به شناسایی علل سایش کمک می کند. انحراف بین گریس نو و کارکرده از نظر محتویات و ترکیب بسته افزودنی (additive package) یا thickner نشان می دهد که از گریس دیگری استفاده می شود.

شاخص سنج ذرات (Particle Quantifier)

شاخص سنجش ذرات (PQ) در تعیین ذرات آهن با قابلیت مغناطیسی استفاده می گردد. بر خلاف طیف سنجی نشر اتمی (AES)، که نمی تواند ذرات آهن بزرگتر از 5 میکرون را به راحتی تشخیص دهد ، شاخص PQ تمام ذرات سایشی را که صرف نظر از اندازه آنها قابل خاصیت مغناطیس شدن هستند ، ثبت می نماید. سپس حدبالای شاخص PQ در ارتباط با مقدار آهن طیف سنجی نشر اتمی اندازه گیری می شود.

یک شاخص PQ خیلی بالا (بیش از 500) نشان می دهد که سایش حاد بدون توجه به مقادیر آهن به روش AES صورت گرفته است. که اغلب خستگی و یا خوردگی حفره ای وجود داشته است. سطح PQ بالا (بیش از 200) با مقدار آهن AES پایین (کمتر از 100) نشان می دهد که سایش حاد اتفاق می افتد و باعث ایجاد ذرات سایشی نسبتاً بزرگ می شود.
افزایش شاخص PQ (بیش از 100) در ترکیب با مقدار آهن به روش AES به نسبت بالا نشانه خستگی معمولی مواد است که طی آن سایش "معمولی" رخ می دهد. شاخص PQ پایین (کمتر از 50) همراه با مقدار آهن به روش AES بالا (بیش از 100) همیشه نشانه خوردگی و ایجاد زنگ است. زنگ به سختی قابل مغناطیس شدن است ، بنابراین موجب کاهش سطح شاخص PQ می گردد.

آنالیز طیف سجی مادون قرمز تبدیل فوریه (FTIR)

آنالیز FTIR بر اساس وجود مولکول هایی در روغن روانکار است که به دلیل ساختار شیمیایی ، نور مادون قرمز را به درجات مختلف جذب می کنند. تغییرات در روان کننده استفاده شده است را می توان با طیف مرجع گریس نو مقایسه کرد.
به عنوان مثال ، اکسیداسیون را می توان با طیف سنجی FTIR نیز اثبات کرد. با افزایش کارکرد گریس ، ترکیبات مولکولی ، نور مادون قرمز را بیشتر از گریس نو جذب می کنند. از طریق آنالیز FTIR ، این مقادیر را می توان خواند و ارتعاشات مولکولی را در نمودار FTIR نشان داد.

روان کننده های سنتزی اغلب حاوی اجزای مبتنی بر استر هستند. به دلیل مولکولهای اکسیژن موجود در آنها ، نور مادون قرمز را تقریباً در همان طول موج با پیوندهای اکسیژن مضاعف که از طریق اکسیداسیون ایجاد می گردد ، جذب می کنند. به همین دلیل است که تغییرات اکسیداسیون در روغن مصنوعی را نمی توان تنها با استفاده از FTIR به طور دقیق محاسبه کرد و برای این منظور آزمون RULER مورد نیاز است.
برای روغن های پایه که بر پایه معدنی هستند ، FTIR تعیین می نماید که آیا اکسیداسیون به دلیل عدم روغن کاری مجدد در فرآیند یا به دلیل آسیب ناشی از درجه حرارت بالا اتفاق افتاده است. با مقایسه گریس نو نیز می تواند ثابت کند که آیا میزان آب زیاد است یا خیر.

Steffen Bots, OELCHECK GmbH

ترجمه: الهام مرثیه زاده – واحد مارکتینگ
ویرایش: مرتضی بقائی – واحد مارکتینگ