بهترین راه برای اندازه گیری میزان هوای موجود در روغن چیست؟
بهترین راه برای اندازه گیری میزان هوای موجود در روغن چیست؟
هوا باید به عنوان یک آلاینده در روغن در نظر گرفته شود زیرا می تواند منجر به چندین اثر نامطلوب شود. به عنوان مثال، روغن ممکن است تراکم پذیر شود، که برای سیستم های گردش روغن و کاربردهای هیدرولیک نامطلوب است. هوا همچنین اکسیداسیون را تسریع می کند و در نتیجه عمر روغن را کاهش می دهد.
علاوه بر این، آلودگی هوا ممکن است باعث ایجاد کاویتاسیون یا میکرو دیزلینگ (تولید دوده در روغن) و همچنین افزایش سطح روغن شود. اگر سطح هوا به میزان قابل توجهی افزایش یابد، حتی ممکن است نشت روغن ایجاد کند که یک نگرانی ایمنی است.
آلودگی هوا به طور معمول اندازه گیری نمی شود. هنگامی که شناسایی شد، توصیه می شود که علت اصلی را از بین ببرید، که ممکن است به وضعیت روغن یا نتیجه تلاطم بیش از حد یا طراحی ضعیف تجهیزات مربوط باشد.
روش استاندارد آزمایشگاهی برای اندازه گیری تمایل به کف روغن892 ASTM D است. این آزمایش حجم کف تولید شده پس از دمیدن هوا در نمونه روغن را تعیین می کند. همچنین حجم هوای باقیمانده در نمونه را پس از یک دوره ته نشینی 10 دقیقه ای گزارش می کند.
به خاطر داشته باشید که آلودگی هوا ممکن است در چهار حالت مختلف وجود داشته باشد: هوای محلول، هوای حباب شده، کف و کیسه های هوا.
هوای محلول
هوای محلول را می توان به صورت میکرو حباب های هوای پراکنده در روغن توصیف کرد. این حباب ها با چشم غیر مسلح قابل مشاهده نیستند. این شکل از آلودگی بسیار رایج است، زیرا اکثر روان کننده های جدید و در حال کار دارای هوای محلول هستند. هنگام انجام تست های شمارش ذرات، گاز زدایی روغن بسیار مهم است. این شامل قرار دادن نمونه روغن در معرض خلاء (زیر فشار اتمسفر) برای استخراج هوای محلول است. حجم هوای قابل استخراج از روغن جدید تقریباً 20 درصد حجم روغن است. این مرحله می تواند از شمارش ذرات مثبت کاذب هنگام استفاده از شمارنده ذرات نوری جلوگیری کند. پس از گاززدایی، تغییر حجم روغن حداقل است.
هوای حباب شده
با هوای حباب شده، حباب‌ها بسیار کوچک و اغلب به تعداد زیاد خواهند بود و باعث می‌شوند روغن کدر یا شیری رنگ به نظر برسد. این حباب ها اغلب آنقدر کوچک هستند که با چشم غیر مسلح دیده نمی شوند. هوای وارد شده گاهی با آلودگی رطوبتی اشتباه گرفته می شود. فقط به این دلیل که نمونه روغن مبهم به نظر می رسد، تصور نکنید که به دلیل آلودگی رطوبتی است. ممکن است هوای حباب شده باشد. اگر روان کننده دارای خاصیت رهاسازی هوا باشد، هوا در 15 تا 30 دقیقه پخش می شود. هوای وارد شده در روغن‌های با ویسکوزیته بالاتر پایدارتر است، زیرا ویسکوزیته سرعت رهاسازی هوا را کاهش می‌دهد. هنگامی که هوای قابل توجهی به بیرون رانده شود، سطح روغن در دستگاه افزایش می یابد.
کف
کف روی سطح روغن می نشیند و نتیجه تلاطم یا فرو رفتن در خطوط برگشت است. همچنین می‌تواند ناشی از هوای وارد شده به سطح روغن باشد. کف زمانی که اندازه گیری سطح روغن دشوار است یا زمانی که به دریچه های پرکننده یا دریچه های مخزن می رسد، یک مشکل مهم در نظر گرفته می شود.
پاکت های هوا
این نوع آلودگی هوا به هوایی اطلاق می شود که هنگام تعویض روغن یا پس از شستشو در خطوط به دام افتاده است. در صورت شناسایی، باید در اسرع وقت پاکسازی شود.
ترجمه : مسعود عابدین - واحد مارکتینگ